Lunetten

Geschiedenis van een Utrechtse nieuwbouwwijk

Op 29 juni 1977 arriveerden de eerste bewoners in de Utrechtse nieuwbouwwijk Lunetten. Hoewel er al sinds de late Middeleeuwen sprake was van bewoning in dit gebied, ging het tot ongeveer 1900 om niet meer dan een handjevol mensen. Door de ligging van het gebied binnen de ‘Verboden Kringen’ rondom de forten mocht men er niet, of slechts in hout, bouwen.
Eind jaren zestig moesten alle bewoners vertrekken. Het gebied Lunetten werd ontruimd voor de bouw van een nieuwe woonwijk. Deze wijk, zo was destijds de verwachting, zou de laatste grote uitbreiding van Utrecht worden en daar wilde de gemeente Utrecht iets bijzonders van maken. Bovendien stak een nieuw maatschappelijk verschijnsel de kop op: inspraak! Daardoor heeft de voorbereidingstijd uitzonderlijk lang geduurd. Tussen de vaststelling van de eerste concrete plannen in 1962 en de komst van de eerste bewoners in 1977 lag een periode van vijftien jaar. In 2002, vijfentwintig jaar later, werd de woningbouw afgerond en telde de wijk ruim elfduizend bewoners.

Valt er over een nieuwbouwwijk van slechts een kwarteeuw oud eigenlijk wel iets te vertellen? Wel degelijk, zo blijkt uit dit boek. De voorgeschiedenis wordt natuurlijk behandeld, maar de nadruk ligt in dit boek op de geschiedenis van de woonwijk Lunetten. Met de fijne pen van de historicus, gedoopt in warme liefde voor zijn woonomgeving, beschrijft Maarten Brinkman de plannen, de bouwfasen, de inspraak, het groen en de kunst, de winkels en de voorzieningen, sport en welzijn, cultuur en verenigingsleven. Hij putte voor dit boek niet alleen uit de rijke archieven van de gemeente, maar ook uit de wijkkranten en de Utrechtse dagbladen. De interviews met wijkbewoners en mensen die in de wijk werken of die betrokken zijn geweest bij het ontwerp van Lunetten, vormen een interessante en waardevolle aanvulling op de geschreven bronnen en tonen aan hoezeer Lunetten niet alleen deel van de stad, maar ook dorp in zichzelf is: een groene, ruime, eigentijdse woonomgeving waar veel bewoners nooit meer weg willen.

« Vorige pagina