Als muren spreken

Poëzie in de Utrechtse binnenstad

Crone, Engelman, Marsman, Nijhoff, Coornhert, Bloem en Heytze: het zijn enkele van de dichters van wie in Utrecht op muren en stoepen gedichten of flarden van gedichten zijn te lezen. ‘Poëzie in de openbare ruimte’ is dat. Bedoeld om de voorbijganger prettig te stemmen, te vermaken of te verontrusten, en om de stad te verfraaien of voor een enkel moment op scherp te zetten.
Poëzie is wat ze is: soms ingewikkeld, soms eenvoudig, soms gevoelig en soms verwarrend. Je kunt gedichten op veel manieren lezen. Je hebt gedichten voor beginners en gedichten voor ervaren lezers, maar poëzie lezen is niet aan wetten gebonden: het beginpunt van de een kan het eindpunt van de ander zijn. Poëzie kan je raken, aan het denken zetten, en je kunt ervan genieten, en vooral daaraan hoopt dit boekje bij te dragen. Het bevat een ruime keuze uit de beschikbare muurgedichten, het geeft aan waarom dit gedicht op deze plaats staat, en het geeft het commentaar door van kenners of willekeurige passanten, aan wie gevraagd werd: ‘Als u dit leest, wat is dan uw antwoord?’

« Vorige pagina