Geregeld in een steen

gedichten

Gewenst, benijd, bemind, vereerd, bedrogen. Izaäk.
Steeds geleefd op de rand van leven en dood en nu de dood even onafwendbaar als onbelangrijk voor hem is geworden, vraagt hij zich af of hij wel geleefd heeft.

Meestal zit hij in een voor hem opgerichte, holle steen. Daar heeft hij uitzicht over de woestijn. Maar hij is blind. Hij zit er maar. Mijmert wat, denkt, herinnert zich, sukkelt geregeld in slaap en droomt.
Er is veel om hem te doen geweest. Maar wat heeft hij nou helemaal betekend?

Gedichten rond Izaäk.

« Vorige pagina